Malarstwo ścienne - uliczka w perspektywie

Artystyczne malowanie ściany, aranżacja gabinetu:

Malowanie obrazu na ścianie

Malarstwo ścienne etap 2.

Malarstwo ścienne etap 1.

Malarstwo ścienne etap 3.

Malarstwo ścienne etap 4.

Aranżacja ściany w gabinecie.

Aranżacja ściany w gabinecie.

Końcowy efekt malowanie.

Końcowy efekt malowania.

Filmik przedstawiający proces powstawania malowidła krok po kroku.

Malarstwo ścienne - uliczka w perspektywie:

Witam ponownie wszystkich moich czytelników po dłuższej przerwie nieobecności. Ostatnio coraz rzadziej publikuję nowe post. Powodem nie jest to, że mam mało wolnego czasu i narzekam na jego brak, wręcz przeciwnie, ostatnio mam go aż w nadmiarze. Najprawdopodobniej wynika to z mojego lenistwa. Ale wraz z nadchodzącą wiosną i pierwszymi promieniami słońca, powstaje pierwszy wiosenny post. Niebawem obiecuje nadrobić zaległości, i mam nadzieje że pogodne słońce zmotywuje mnie do tego jeszcze bardziej. Trochę ich mam, ponieważ powstało kilka nowych projektów którymi chciał bym się pochwalić i dokładnie je opisać, ale po kolei. 

W dzisiejszym artykule opiszę mural wykonany w Toruniu. Ten znajduje się w gabinecie Pani Stomatolog z Torunia. Mural przedstawia ulicę Szewską w perspektywie. 

Obraz ten został wykonany technika akrylową, większa cześć obrazu została namalowana metodą natryskową za pomocą areografu. Technika ta daje ciekawe efekty miękkiego przejścia między kolorami, natomiast mniejsze detale wykonane zostały tradycyjną metodą malarską za pomocą pędzelka rozcieranego szmatką, gąbką bądź palcem. Rozcieranie również daje ciekawe efekty. Dobór danej techniki malarskiej jest uwarunkowany efektem jaki zamierzamy uzyskać w końcowej fazie.

Aranżacja malowidła ściennego (perspektywa):

Aranżacja ściany w gabinecie.

Malowidło ścienne zostało tak zaaranżowane by wypełniało przestrzeń ściany od podłogi po sufit. Jak dobrze się przejrzymy na zdjęciu po lewej stronie można zauważyć jak obraz nachodzi na drugą ścianę. Jest to ciekawy efekt ponieważ stojąc w odpowiednim miejscu w pokoju widzimy że malowidło nie załamuje się w narożniku. Zabawa z perspektywą dała ciekawy efekt wizualny. Jeśli chodzi o skomponowanie takiej perspektywy jest to majstersztyk. Przy realizacji takiego złudzenia należy zwrócić uwagę w którym miejscy będzie stał odbiorca lub odbiorcy. Tylko z jednego punktu malowidło ułoży nam się w całość, przesuwając się w lewo lub prawo o metr malowidło w narożniku załamie się nam i da efekt zgięcia. Gdy stoimy w odpowiednim miejscu, złudzenie kamufluje nam róg pokoju. Na zdjęciu w powiększeniu można to dostrzec. Tak zaplanowany motyw robi duże wrażenie na odbiorcach.

Szczegółowy opis obrazu ściennego:

Aranżacja gabinetu, malowanie uliczki

Już na wstępie projektując malowidło ścienne musiałem ustalić kolorystykę obrazu tak by pasowało do oświetlenia a dokładnie do natężenia światła które występuje w tym pomieszczeniu. Do tego pomieszczenia światło wpada przez okno. Problem był w tym że okno jest od wschodu, rano daje dużo światła dobrze doświetlając pomieszczenie i malowidło a po południu jest stosunkowo ciemno. Zdecydowałem się na kolorystykę sepii (obraz w brązach) ze względu na zmienne źródło światła uzależnione od pory dnia. Kolor ten ładnie prezentuje się w naturalnym słonecznym świetle, półmroku jak i sztucznym oświetleniu lampionem czy halogenem. Na zdjęciu przedstawiam przykład  podświetlonego malowidła ściennego lampą stojącą. Podświetlenie tworzy wyodrębnioną przestrzeń świetlną, punktowo oświetla obraz dając cieplejszy kolor. Pozostała część niedoświetlonego obrazu jest w ciemniejszej kolorystyce. Na zdjęciu mój aparat nie poradził sobie z kolorami, na żywo wygląda to lepiej, podświetlenie jest ciepłe daje delikatny blask, czym dalej od źródła światła tym ciemniej. Mrok również ma swój klimat.

Dobór odpowiedniej kolorystyki w malarstwie ściennym:

Kolorystyka grafiki ściennej jak już wcześniej wspomniałem jest w brązach (sepii) o dość dużym nasyceniu. Wszystkie kolory w grafice są subtelnie ze sobą zestrojone. W bryłach budynków znajdujących się na pierwszym planie obrazu dodano więcej ciemniejszego pigmentu by kolorystycznie zróżnicować obraz i nadać tzw. perspektywę barwną. Budynki w dalszej części są z delikatną domieszka białego i szarego pigmentu. Gamma barw nawiązuje od ciepłych brązowych do ziemistych odcieni. Większość brązów jest  złamana, najwięcej  plam występuje w kolorze ciepłego brązu o różnym stopniu jego nasycenia i jasności. Elementy faktury w obrazie różnią się między sobą, widać to wyraźnie w fakturze fasad budynków, niektóre mają fakturę cegły inne tynku, najbardziej wyrazista jest faktura bruku (kamieni) oraz dachówki. W obrazie występują linie które tworzą samoistny element kompozycji, linie tworzą granice między kolorami oddzielając od siebie kolory które są również konturami brył budynków.

Przestrzeń w malarstwie ściennym:

Aranżacja gabinetu a dokładnie malowidła ściennego w tym pomieszczeniu uwzględniała perspektywę. Zabieg ten miał na celu wizualne powiększenie poczekalni w gabinecie stomatologicznym. Dla uzyskania przestrzeni (perspektywy) zostało wykorzystanych kilka sztuczek.

Pierwsza z nich to zastosowanie  perspektywy malarskiej która ma na celu oddanie przestrzeni na płaszczyźnie za pomocą gry barw. Rodzaj tej perspektywy wykorzystuje zjawisko które polega na złudzenia, że niektóre kolory wydają się być bliżej lub dalej od obserwatora choć w rzeczywistości są równomiernie od siebie oddalone. Kolory zimne np z domieszka bieli lub szarości oddalają się, natomiast kolory ciepłe przybliżają. Dlatego na pierwszym planie brył fasad budynków wykorzystałem domieszkę ciepłych brązów, natomiast budynki w tyle mają domieszkę chłodnych barw czyli bieli i szarości.

Drugim sposobem do zwiększenia przestrzeni w tym obrazie wykorzystałem perspektywę linearną (zbieżną) która zbiega się w jednym punkcie tzw. punkcie ocznym. Jest to technika przedstawiania rzeczywistość na płaskiej powierzchni tak aby sprawiała wrażenie przestrzeni. Podstawową jej zasadą jest zmniejszanie się przedmiotów wraz z oddalaniem oraz zbieżności linii biegnących ku horyzontowi wszystkich bocznych brył.

Dzięki zastosowaniu tych zabiegów w obrazie ściennym pojawiła nam się wieloplanowość tła. Na pierwszym planie widać bryły budynków znajdujących się najbliżej, drugi plan to mniejsze budynki ulicy Szewskiej, witryny sklepowe i ludzie spacerujący po ulicy, trzeci plan to zakręcająca uliczka i zmniejszające się budynki wraz z oddalaniem się. Wszystko to razem buduje nam przestrzeń.

W obrazie tym nie ma dynamiki ruchu, mural jest statyczny. Cała kompozycja sprawia wrażenie spokojnej i stonowanej. Tak naprawdę głównym moim założeniem w pracy malarskiej było wydobycie jak największej przestrzeni (perspektywy) tak by wizualnie stworzyć wrażenie większego pomieszczenia. Obserwując obraz z naprzeciwka nieraz miałem ochotę wejść w niego a wszystko to dzięki dobrze przemyślanej perspektywie która daje bardzo ciekawe złudzenie przestrzeni.

W końcowej fazie malowania obraz został zabezpieczony lakierem, dzięki temu zabiegowi malowidło jest wodoodporny, podczas zabrudzenia pracę można myć środkami czyszczącymi. Lakier nadał delikatnego połysku co sprawiło wyostrzenie kolorów.

Osobiście jestem bardzo zadowolony z tej pracy. Malując ten mural miałem całkowicie wolna rękę wyboru co do formy, kompozycji pracy, kolorystyki, natomiast temat był narzucony - "Toruńska uliczka w perspektywie". Odkąd pamiętam zawsze najlepsze prace wychodzą gdy miałem wolną rękę wyboru. Wystarczy tylko temat lub określenie motywu a resztę należy pozostawić artyście.